Wanneer een ouder ongeneeslijk ziek is, verandert alles in een gezin. Voor het kind dat achterblijft, staat de tijd even stil. Stichting Komma legt het levensverhaal van zieke ouders vast op beeld, zodat kinderen hun ouder kunnen blijven horen en zien. Zo ontstaat een blijvende herinnering, waar kinderen zich later aan kunnen optrekken. De stichting kiest er bewust voor om geen punt te zetten, maar een komma.
Toen Jasmin de Hond op jonge leeftijd overleed, liet ze haar zoontjes Marc (3) en Michel (1) een geluidsbandje na, een blijvende herinnering. Jaren later kreeg Marc te horen dat ook hij zijn kinderen niet zou zien opgroeien. Hij besloot hen nog zoveel mogelijk mee te geven: brieven, video’s, boodschappen voor later. Na het overlijden van zijn broer Marc richtte Michel Stichting Komma op, om anderen gezinnen te geven wat voor hun zo dierbaar was: tastbare herinneringen van een ouder, voor altijd dichtbij.
Overal in Nederland worden gezinnen geraakt door ziekte en afscheid. Stel je voor: een kind dat opgroeit zonder vader of moeder, maar wél zijn of haar stem kan blijven horen, de lach nog ziet en hun levenslessen meekrijgt. Stichting Komma maakt dat mogelijk door levensportretten te maken van ongeneeslijk zieke ouders, voor hun jonge kinderen. Met elke bijdrage wordt een nieuw levensverhaal vastgelegd. Zo wordt een komma gezet, waar het leven anders een punt zou zijn.
